Dette er starten, for nøyaktig to månader sidan.
Og dette er i dag:
Det går altså så treigt! Litt fordi det er tynt garn og tynne pinnar (og mange masker), men mest fordi eg er så lite motivert. Eg såg så inderleg fram til å byrje på mønsteret oppe, og dit kom eg i forgårs. Gleda vart likevel kortvarig, for på grunn av ein teit tellefeil og klønete fingrar vart eg tvungen til å rekke opp att heile seks runder. Vips, så var all den nyvunne motivasjonen forsvunnen som dugg for sola. No er dette blitt eit må-tvinge-meg-sjølv-til-å-bli-ferdig-før-eg-startar-på-noko-anna-prosjekt.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar
alt er mogleg. det umoglege tek berre litt lenger tid.