I dag var det berre ikkje nok med morgonkos. Ikkje eingong det å slumre alarmen fire gonger var nok til å gje meg laurdagsmotivasjon. Trøytt, svimmel og småkvalm klarte eg å kome meg heim, for deretter å vente i tre timar på å få gå på jobb. Det er keisamt å måtte vente for å gå på jobb når ein eigentleg berre har lyst til å kome i gang og bli ferdig med heile greia.
Då containeren med dressar endeleg var komen heilt hit frå Kina, viste det seg at dressar, det var der. Mange dressar. Altfor mange dressar. Ikkje berre altfor mange på ein "eg vil ikkje vere på jobb heile laurdagen"-måte, men altfor mange på ein slik måte at alt saman må pressast på nytt før det kan sendast ut til kundane. Ekstraarbeid, med andre ord. Sukk.
Heldigvis er eg mindre svimmel og kvalm no. Sikkert fordi eg åt babymat i sta.
bilete henta frå www.hverdagsmat.net
Kjempegodt!
Resten av dagen skal det lakkast negler, etast mat, takast ansiktsmaske, lagast fadderbarnbursdagspresang og planleggast Paristur (meir om den seinare!).
Håpar alle saman har ei fin helg.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar
alt er mogleg. det umoglege tek berre litt lenger tid.