I går kveld knytte eg på meg dei fine lilla joggeskoa mine (for første gong i år, trur eg faktisk) og jogga meg nokre km (om lag åtte) av garde langs fjorden. Lyset var fantastisk,sjølukta var forfriskande, og mine oklar, kne og leggar verkte som eit helvete. Då eg endeleg var framme fekk eg dusje og leggje meg og gle meg til den uunngåelege gongsperra som berre venta på å slå seg saman med betennelsessmertene.
Akkurat som eg tenkte har eg dermed brukt litt ekstra energi på å gå normalt i dag, og noko seier meg at eg bør prøve å unngå asfaltjogging for resten av livet. Vi får no sjå på det, ja...
Saman med Thomas og søte Sandra tok eg ein snartur til Ørsta i dag. Der var eg innom bruktbutikken (driven av Misjonssentralen) og fann meg ein Röda Clara boksopnar til nokre småslantar.
Det passa fint med mine raude nesten-converse som tilfeldigvis dukka opp om morgonen før vi drog.
Raudt er fint!
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar
alt er mogleg. det umoglege tek berre litt lenger tid.