Mary er 8 år og bur i Australia. Ho har ein hane, ein far, og ei mor som kjem med eigenkomponerte forklaringar på dei store spørsmåla i livet. Dei einaste venane hennar har ho laga sjølv, og ho ser på verda med undring.
Ein dag finn ho ein telefonkatalog frå USA, og ho lurer på om verda der er den same som ho lever i. Ho vel ut eit tilfeldig namn, og sender brev til Max.
Max er 44 år, men verda fortonar seg om lag like underleg og vanskeleg for han, som den gjer for vesle Mary. Brevet hennar får uante konsekvensar for dei begge, men for første gong opplever dei venskap - på godt og vondt.
Mary and Max er morosam på dei rette stadene og uendeleg trist. Det er som om Mary og Max kjem og dreg fram all einsemda og angsten som eg har gøymt inni meg så eg må snufse og gøyme meg litt bak teppet fordi det kjennest så sant.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar
alt er mogleg. det umoglege tek berre litt lenger tid.