I dag har eg kjempeutfordra megaangst og vore ganske flink til det, sjølv om hjartet framleis kjennast ut som det er altfor høgt oppe. Ikkje kan eg liggje på magen heller, for då kjennest det ut som hjartet berre smeller rundt der inne og mosar alle tarmar og nyrer og det som er. Sinnsjuk kjensle.
Dessutan har eg drukke så mykje som einogeinhalv kopp med svart kaffi. Likar det framleis ikkje.
I staden for å legge meg ned og døy i dag tidleg (for på mange vis var det det eg hadde allermest lyst til, og samtidig ikkje heilt) drog eg på fisketur og fekk sjøstjerne i staden for fisk. Heldigvis gjorde ikkje det så veldig mykje, for fisk var det berre Kristin som fekk, og dei andre fekk ingenting. Sjøstjerne er i alle fall meir enn ingenting!
No vil eg ha bra dagar. BRA. Gje meg det, for pokker.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar
alt er mogleg. det umoglege tek berre litt lenger tid.