nytt og gammalt

Av og til skjer det plutseleg veldig mykje på éin gong. 

Etter at eg drog tilbake til Oslo og skulestart, sette Thomas i gong med renovering av badet. Veggar er rivne,  servantskåp bortevekk, vatn fråkopla, og den fantastiske nye vaskemaskina vår er for tida plassert i gangen. 

Dermed var eg så heldig å få kome heim til ei trong leilegheit full av støv og rot. Jammen er det godt at alt kjem til å bli betre når vi er ferdige!

Diverre må eg tole at badet blir sett på vent ei lita stund. Hytta som skal byggast på Sota Sæter, der det eigentleg har vore stillstand ganske lenge no, har nemlig brått gjort eit byks. I helga kom betongfundamentet på plass, så vi køyrer på med tømmer allereie i morgon. 

Vi stoppa på heimvegen (frå Oslo og IKEA-tur) for å leggje på presenningar.

Eit bittelite utval av tømmerstokkane som skal av garde.

Den nye hytta skal byggjast rundt eit gammalt laftehus som Thomas sin familie plukka ned for mange år sidan. Seks sterke karar jobba i fleire timar med å bære ut dei massive stokkane i går kveld, og enno ligg meir enn halvparten att inne på den gamle låven her oppe. Når alt saman endeleg er ute, må det kranast over på eigna transportmiddel for turen inn til hyttetomta. Det seier seg sjølv at vi treng både muskelkraft og hjernekapasitet for å få alt til å gå mest mogleg glatt, så eg er spend på korleis det går når vi kjem så langt som til laftinga. 

Det å bruke eit gammalt bygg som stamme byr på heilt andre utfordringar enn når ein skal byggje frå grunnen av. Thomas har teikna alle byggjeteikningane ut frå måla og bileta som vart tekne då tømmerhuset vart demontert for 20 år sidan, og dermed er vi avhengige av at opplysningane er rette. Dessutan er det ein enorm fordel at alle stokkar er nummererte! 

Akkurat som eg elskar gjenbruk og redesign av gamle klede og møblar, synest eg det er herlig fascinerande at ein kan gjere det same med hus. Tidlegare var det mykje vanlegare at bygningar fekk både ein og to nye heimar etter kvart som dei vart overflødige på ein stad, eller måtte vike for vegbyggjing. Robust, haldbart materiale som tømmer har potensiale til å vare i mange hundre år dersom det blir skjøtta på rett måte, så det er ein fin tradisjon å ta vare på.